UZBEKISTAN 6-14 APRIL 2026

Αναχώρηση από το αεροδρόμιο Ελ. Βενιζέλος για Τασκένδη, στο βορειοανατολικό τμήμα της χώρας, μέσω ενδιάμεσου σταθμού. Υπερωξιάνη:  Η Γη Ανάμεσα στους Ποταμούς. Ταταρία. Τουρκεστάν. Πολλά ονόματα έχουν δοθεί κατά καιρούς στην περιοχή που τώρα περιλαμβάνει το Ουζμπεκιστάν, τη ‘Γη των Ουζμπέκων’. Ήδη από τον 15ο αιώνα, οι πόλεις του Ουζμπεκιστάν εξυπηρετούσαν τους εμπόρους που ταξίδευαν στον Δρόμο του Μεταξιού, ένα οδικό δίκτυο που κάποτε ένωνε την Κίνα με τη Μεσόγειο. Το βαμβάκι τώρα κυριαρχεί στην ντόπια αγορά υφασμάτων. Επίσης, εδώ πουλιούνται πανέμορφα χαλιά από βαμβάκι, μαλλί ή μετάξι. Ο πολιτισμός των Ουζμπέκων έχει επηρεαστεί από πολλούς λαούς στο διάβα της ιστορίας. Φημισμένοι κατακτητές και οι πανίσχυροι στρατοί τους έχουν προελάσει μέσα από τα βουνά και τις ερήμους του Ουζμπεκιστάν. Ανάμεσά τους ο Μέγας Αλέξανδρος, ο οποίος εδώ συνάντησε την αγαπημένη του Ρωξάνη, ο Τζένγκις Χαν από τη Μογγολία, καθώς και ο Τιμούρ (επίσης γνωστός ως Ταμερλάνος), που καταγόταν από αυτή την περιοχή και κυβέρνησε μια από τις πιο αχανείς αυτοκρατορίες στην ιστορία. Άφιξη στην πρωτεύουσα του Ουζμπεκιστάν, μεταφορά στο ξενοδοχείο και χρόνος για ξεκούραση και πρακτική yo Το βράδυ δείπνο σε τοπικό εστιατόριο και διανυκτέρευση.

Πρωινή πρακτική yoga,πρωινό στο ξενοδοχείο και αναχώρηση  για την γνωριμίας μας με την Τασκένδη. που  ξεκινά λοιπόν από το σημείο αναφοράς της Παλιάς πόλης, το αρχιτεκτονικό συγκρότημα Χαζράτ Ιμάμ όπου μεταξύ άλλων θα θαυμάσουμε τους μεντρεσέδες Μπαράκ Χαν και Κουκελμπάς, το τζαμί Τιλά Σεϊχ και το Μαυσωλείο Καφάλ Σας. Στην συνέχεια θα επισκεφθούμε το Εθνολογικό Μουσείο όπου θα πάρουμε μια γεύση από το πολιτιστικό και ανθρωπογεωγραφικό μωσαϊκό όχι μόνο της χώρας αλλά και του ευρύτερου πλαισίου της Κεντρικής Ασίας. Στη συνέχεια, θα επισκεφτούμε την σκεπαστή αγορά Chor-Su που βρίθει από κάθε λογής προϊόντα, φαγώσιμα και αναλώσιμα). Στη συνέχεια μεταφορά στο αεροδρόμιο για πτήση προς την πόλη Urgench και μεταφορά στην Χίβα. Άφιξη και μεταφορά στο ξενοδοχείο διαμονής. Δείπνο και διανυκτέρευση.

Πρωινή πρακτική yoga,πρωινό στο ξενοδοχείο και αναχώρηση για την ξενάγηση πόλης. Η παλιά πόλη της Χίβα -γνωστή και με την ονομασία Itchan Kala- είναι ένα τεράστιο υπαίθριο μουσείο ανατολίτικης αρχιτεκτονικής και κουλτούρας. Στη παλιά Χίβα -που μοιάζει να έχει μείνει ακίνητη μέσα στους αιώνες- υπάρχουν περίπου 250 παραδοσιακές κατοικίες του 18ου και του 19ου αιώνα κατασκευασμένες από πηλό και πλίνθους, ενώ περίπου 50 μνημειακά κτίσματα, τα οποία δεν έχουν χάσει διόλου από την αυθεντική γοητεία και μαγεία των περασμένων χρόνων, διασώζονται σε άριστη κατάσταση. Το 1960, στα πλαίσια αναστήλωσης των σημαντικότερων μνημείων και στη διατήρηση των παραδοσιακών κατοικιών της Χίβα (αλλά και στην αύξηση του τουρισμού στην περιοχή), η παλαιά πόλη εκκενώθηκε από τους κατοίκους της. Με την απομάκρυνση όμως των κατοίκων από τα σπίτια τους, μπορεί να δημιουργήθηκε ένα μοναδικό τουριστικό κόσμημα εποχής, αλλά μετά λίγο καιρό τα κτίσματα άρχισαν να ρημάζουν και η παλαιά πόλη έχανε σταδιακά την αίγλη της. Αποφασίστηκε έτσι η επιστροφή των κατοίκων, για να συντηρούν οι ίδιοι τα κτίσματα της παλαιάς Χίβα. Η είσοδος στην Itchan Kala γίνεται κυρίως από τη Δυτική Πύλη (Ota Darvoza). Σ’ αυτό το σημείο, τα τείχη της πόλης έχουν πλήρως αναστηλωθεί, προσφέροντας μια αντιπροσωπευτική εικόνα της μεγαλοπρέπειας των ημερών δόξας της Χίβα. Από εδώ ξεκινά και ο πλακοστρωμένος δρόμος Polvan Qori, η κεντρικότερη αρτηρία της παλαιάς πόλης. Εκατέρωθεν της Polvan Qori συναντούμε τα σημαντικότερα μνημεία και αξιοθέατα της πόλης. Το πρώτο μνημείο που αντικρίζουμε είναι το επιβλητικό κάστρο Kukhna-Ark (12ου αιώνα), η κατοικία του εκάστοτε ηγεμόνα. Στο εσωτερικό του κάστρου υπάρχει μια μικρή πολιτεία: στρατώνες, στάβλοι, τζαμί, χαρέμι, οπλοστάσιο, φυλακή και νομισματοκοπείο. Ακριβώς απέναντι δεσπόζει η ιερατική σχολή Muhammad Amin Khan Medressa (1850), ένα καλαίσθητο διώροφο κτίσμα με εσωτερική αυλή, περιμετρικά της οποίας υπάρχουν μικρά δωμάτια-κελιά όπου στεγάζονταν οι μαθητές της. Μπροστά από την ιερατική σχολή ορθώνεται ο ημιτελής μιναρές Kalta Minor. Εξωτερικά διακοσμημένος με πορσελάνινα πλακίδια σε αποχρώσεις τιρκουάζ, λευκού, μπλε και σμαραγδί, ο μιναρές Kalta Minor αποτελεί μια ευχάριστη αντίθεση στη χρωματική μονοτονία που χαρακτηρίζει τη Χίβα – το καφετί χρώμα της ερήμου κυριαρχεί σε όλα σχεδόν τα κτίσματα της πόλης. Ο μιναρές Kalta Minor ξεκίνησε να κατασκευάζεται το 1850 με σκοπό να ξεπεράσει σε ύψος τον Kalan Minaret, το σύμβολο της Μπουχάρα. Για αδιευκρίνιστους λόγους, η αποπεράτωσή του δεν ολοκληρώθηκε ποτέ. Εικάζεται ότι η κατασκευή του διακόπηκε εξαιτίας του αιφνίδιου θανάτου του αρχιτέκτονα – άλλοι ιστορικοί υποστηρίζουν ότι πέθανε ο Χαν που είχε διατάξει την ανέγερσή του. Συνεχίζοντας κατά μήκος της Polvan Qori, θα συναντήσουμε  το Μαυσωλείο του Said Allauddin, το Μουσικό Μουσείο (που στεγάζεται στην ιερατική σχολή Qozi-Kalon) και το τζαμί Juma Mosque (10ου αιώνα), που αναστηλώθηκε τον 18ο αιώνα. Την ξύλινη οροφή του Juma Mosque στηρίζουν 218 ξύλινες κολόνες αραβικής τεχνοτροπίας, ενώ μια στενή εσωτερική κλίμακα με 81 σκαλοπάτια οδηγεί στην κορυφή του μιναρέ, απ’ όπου μπορείτε να απολαύσετε ένα αποκαλυπτικό πανόραμα της παλαιάς πόλης. Κατά γενική ομολογία, την εντυπωσιακότερη πανοραμική θέα της Χίβα, αλλά και της ερήμου Καρακούμ που κυκλώνει την πόλη με το αμμώδες πέπλο της, προσφέρει ο μιναρές Islom-Hodja. Με 45 μ. ύψος και 118 σκαλοπάτια, ο μιναρές Islom-Hodja (χάρη στις τιρκουάζ και κόκκινες αποχρώσεις, μοιάζει περισσότερο με φάρο παρά με μιναρέ), είναι το ψηλότερο και πιο χαρακτηριστικό κτίσμα της Χίβα. Στο τζαμί Islom-Hodja στεγάζεται το Λαογραφικό Μουσείο της Χίβα, που φιλοξενεί όμορφα ξυλόγλυπτα, χαλιά, κοσμήματα, βιβλία, σμιλευμένες πέτρες με αραβική γραφή και μεγάλα πιθάρια για την αποθήκευση τροφίμων. Ο μιναρές Islom-Hodja και το ομώνυμο τζαμί είναι από τα πιο πρόσφατα κτίσματα της παλαιάς πόλης (1910). Αποτελούν έργα του μεγάλου οραματιστή Islom-Hodja, ο οποίος ίδρυσε -μεταξύ άλλων- ένα εκπαιδευτικό ίδρυμα σύμφωνα με τα ευρωπαϊκά πρότυπα, έφερε τον τηλέγραφο στην πόλη και μερίμνησε για την ανέγερση ενός νοσοκομείου. Φτάνοντας στην Ανατολική Πύλη (Palvan Darvoza), το ταξίδι πίσω στον χρόνο τελειώνει. Χρόνος ελεύθερος. Επιστροφή στο ξενοδοχείο. Δείπνο και διανυκτέρευση.

Πρωινό στο ξενοδοχείο. Σήμερα θα αναχωρήσουμε οδικώς για την Μπουχάρα μέσω της ερήμου Κιζίλ Κουλ που σημαίνει Κόκκινη Άμμος. Η διαδρομή προσφέρει μια μοναδική ευκαιρία να ζήσουμε αυθεντικές εικόνες της κεντρο-ασιατικής υπαίθρου, όπου τα τοπία της ερήμου ‘κοσμούνται’ από τις σκηνές των νομάδων Τουρκομάνων. Ξεχωριστή θέση ανάμεσα στις τρεις μεσαιωνικές πολιτείες του Ουζμπεκιστάν έχει η Μπουχάρα, το «δεύτερο ανατολίτικο θαύμα», όπως περιγραφόταν από τους ποιητές της Ανατολής. Κτισμένη μέσα στην καυτή αγκαλιά της ερήμου Κιζίλ Κουμ (Κόκκινη Αμμος), έφτασε στο απόγειο της δόξας της κατά τους μεσαιωνικούς χρόνους (12ο-16ο αιώνα), όταν εξελίχθηκε σ’ έναν από τους σημαντικότερους εμπορικούς σταθμούς πάνω στον Δρόμο του Μεταξιού. Ήταν τότε που βαρυφορτωμένα καραβάνια, σκονισμένοι ταξιδιώτες και ευσεβείς προσκυνητές περνούσαν τις πύλες της υπέρλαμπρης Μπουχάρα, που δίκαια χαρακτηριζόταν ο ‘στύλος του Ισλαμισμού στην Κεντρική Ασία’. Κυκλωμένη από ατέλειωτα χωράφια σπαρμένα ως επί το πλείστον με βαμβάκι (η καλλιέργειά του αποτελεί την οικονομική ραχοκοκαλιά της χώρας και απασχολεί τον μισό ενεργό πληθυσμό του Ουζμπεκιστάν), η Μπουχάρα μοιάζει σήμερα με ένα μοναδικό σκηνικό εποχής, με πλινθόκτιστα τζαμιά, περίτεχνα διακοσμημένες ιερατικές σχολές, ψηλόλιγνους μιναρέδες, οχυρωματικά τείχη, παλάτια, τιρκουάζ τρούλους και γραφικές σκεπαστές αγορές με όλα τα χρώματα, τα αρώματα και τα προϊόντα της Ανατολής. Η μοναδικότητα αυτών των οικοδομημάτων ώθησε την UNESCO να ανακήρυξε το 1993 την Μπουχάρα μνημείο της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς. Άφιξη στην πόλη  και τακτοποίηση στα δωμάτια. Δείπνο και διανυκτέρευση.

Πρωινή πρακτική yoga, πρωινό στο ξενοδοχείο και ολοήμερη γνωριμία με την πόλη. Η Μπουχάρα ιδρύθηκε τον 5ο π.Χ. αιώνα, δίπλα στις όχθες του ποταμού Ζαραφσάν. Γραπτές μαρτυρίες εκείνης της εποχής δεν διασώθηκαν και τα όποια στοιχεία υπάρχουν προέκυψαν από τις ανασκαφές που ξεκίνησαν το 1930 Σοβιετικοί αρχαιολόγοι. Οι εργασίες των ανασκαφών συνεχίζονται έως και σήμερα, αλλά παρουσιάζουν μεγάλες δυσκολίες, αφού η σύγχρονη Μπουχάρα είναι κτισμένη ακριβώς πάνω στην παλιά πόλη. Το έργο των αρχαιολόγων δυσκολεύει επίσης η παρουσία υπόγειων υδάτων σε σχετικά μικρό βάθος. Η Μπουχάρα, που στα σανσκριτικά σημαίνει μοναστήρι, θεωρείται γενέτειρα του ζωροαστρισμού. Αποτέλεσε πρωτεύουσα των κρατών (χανάτα) που ίδρυσαν οι δυναστείες των Σαμανιδών (9ο-10ο μ.Χ. αιώνα), των Σεϊμπανιδών (16ο μ.Χ. αιώνα) και των Ασταρχανιδών (17ο-18ο μ.Χ. αιώνα). Είχε την τύχη να βρεθεί στο επίκεντρο μιας μακραίωνης πολιτισμικής διακίνησης που πραγματοποιούσαν τα εμπορικά καραβάνια του μεταξένιου δρόμου, με αποτέλεσμα να αποκτήσει σταδιακά μια περίοπτη θέση στο κεντρο-ασιατικό ιστορικό γίγνεσθαι. Στη λαμπρότερη στιγμή της αριθμούσε τριακόσια τζαμιά και περισσότερες από εκατό ιερατικές σχολές, όπου φοιτούσαν περίπου 10.000 μαθητές. Στις ιερατικές σχολές της πόλης αναπτύχθηκαν τα μαθηματικά, η αστρονομία, η ιατρική, η χημεία, η ιστορία και η ποίηση, γεγονός που είχε θετική επιρροή στους ευρωπαϊκούς επιστημονικούς ορίζοντες κατά την περίοδο της Αναγέννησης. Μεγάλοι επιστήμονες και λόγιοι της Ανατολής έζησαν και διέπρεψαν εδώ, όπως οι ποιητές Ferdosi και Rudaki, καθώς και ο ιατρός-φιλόσοφος Adu All Ibn Sino, γνωστός στη Δύση ως Avicenna. Ο Τζένγκις Χαν κατέστρεψε ολοσχερώς την Μπουχάρα το 1220. Μισό αιώνα αργότερα ανοικοδομήθηκε και πάλι, για να γνωρίσει κατόπιν μια αξιοζήλευτη περίοδο ακμής μέχρι τον 16ο αιώνα, οπότε οι θαλάσσιες οδοί αντικατέστησαν τους ριψοκίνδυνους δρόμους των καραβανιών. Μοιραία επήλθε η παρακμή της πόλης, την οποία δεν άργησε να προσαρτήσει στο «άρμα» της η Σοβιετική Ενωση (1921). Εβδομήντα χρόνια αργότερα, ο άνεμος της ανεξαρτησίας άρχισε να φυσά και πάλι πάνω από το Ουζμπεκιστάν. Ο πλούτος που διαθέτει σήμερα η Μπουχάρα οφείλεται στην ιστορία της. Περίπου 140 μεσαιωνικά κτίσματα διασώζονται στο κέντρο της παλιάς πόλης και η εικόνα τους μένει για πάντα στη μνήμη του επισκέπτη. Αντιπροσωπευτικά δείγματα ισλαμικής αρχιτεκτονικής, έχουν ως δομικό υλικό τη λάσπη και τον πλίνθο και χαρακτηρίζονται από ζεστές, γήινες αποχρώσεις και απέριττη διακόσμηση. Μικρή στάση για να απολαύσουμε μια παραδοσιακή τελετή τσαγιού από οικογένεια Ουζμπέκων. Αργότερα θα συνεχίσουμε με το Μαυσωλείο των Σαμανιδών του 9ου αιώνα – χώρος που, χρόνια θαμμένος στο χώμα – διατήρησε τη σελτζούκικη επίδραση, ε το Μαυσωλείο του Χασχμά Αγιούμπ που σύμφωνα με τον θρύλο δημιούργησε εκεί μια πηγή χτυπώντας το έδαφος με την ράβδο του ενώ τα  νερά της οποίας θεωρούνται ακόμη και μέχρι σήμερα ιαματικά. Η περιήγηση μας συνεχίζεται και μας φέρνει στα υπέροχα κτίσματα της πόλης όπως το τζαμί Μπολό Χάουζ με αψιδωτούς νάρθηκες και ξύλινες κιονοστοιχίες που στεφανώνονται με λαξευτές κόγχες στο σχήμα του σταλακτίτη, το μοναδικό στο είδος του τζαμί Τσορ Μινόρ με τους τέσσερις μιναρέδες, που το 1807 λειτουργούσε ως βιβλιοθήκη για τους σπουδαστές αλλά και τα τζαμιά Μαγκόκι Αταρί και Τζουμά . Στο συγκρότημα Πόι Καλάν(στα Περσικά σημαίνει ‘μεγάλο κληροδότημα’) θα κερδίσει τον θαυμασμό μας  ο μιναρές Καλάν, μια κυλινδρική κατασκευή από πλίνθους, που στενεύει προς τα επάνω, που φθάνει στα 45,6 μέτρα σε ύψος. Ο μιναρές είναι γνωστός και ως ο πύργος του θανάτου, μιας και εκεί για αιώνες μέχρι τον 20ο αιώνα οι εγκληματίες τιμωρούνται με ρίψη από την κορυφή. Η ξενάγηση μας μέσα στην πόλη, αφού περάσουμε από περίτεχνους μεντρεσέδες σαν αυτόν του Μιρ-ι Αράμπ  και Αμίρ-Αλίμ Καν και άλλων μοναδικών για την ομορφιά τους κτιρίων του 16^ου και 17^ου αιώνα, ολοκληρώνεται με την επίσκεψη στη ανακαινισμένη σκεπαστή αγορά της πόλης όπου βρίσκονταν τα ανατολίτικα παζάρια των συντεχνιών και μας βοηθούν ν’ αναπαράγουμε εικόνες μιας αλλοτινής καθημερινότητας. Επιστροφής το ξενοδοχείο, δείπνο και διανυκτέρευση.

Πρωινό στο ξενοδοχείο και αναχώρηση το πρωί με high speed train (Afrosiyob) για Σαμαρκάνδη.. Με την άφιξη, κατά το μεσημέρι, θα ξεναγηθούμε στο Ακ Σαράι όπου έζησε τα παιδικά του χρόνια και από το οποίο σώζονται σήμερα μόνο οι αψιδωτές γωνιές των προπυλαίων. Θα επισκεφθούμε  τα συγκροτήματα Dorut Tilovat και SorusSalovat όπου ανάμεσα σε άλλα θα θαυμάσουμε το τζαμί  Κοκ Γκιουμπάζ, που σημάνει Μπλέ Θόλος πριν αναχωρήσουμε για την Σαμαρκάνδη, το γαλάζιο μαργαριτάρι του Ουζμπεκιστάν ή για άλλους ΄Ρώμη της Ανατολής’, σπουδαίο  σταυροδρόμι πολιτισμών πάνω στο Δρόμο του Μεταξιού και γενέτειρα του εθνικού ήρωα της χώρας Ταμερλάνου. Η Σαμαρκάνδη έγινε πρωτεύουσα της Σοβιετικής Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας του Ουζμπεκιστάν το 1925, αλλά το 1930 η πρωτεύουσα μεταφέρθηκε στην Τασκένδη. Το 2001 η UNESCO συμπεριέλαβε την Σαρμακάνδη στον κατάλογο με τα μνημεία παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς. Άφιξη στην πόλη, τακτοποίηση στα δωμάτια. Δείπνο και διανυκτέρευση.

Πρωινή πρακτική yoga, πρωινό στο ξενοδοχείο και αναχώρηση το πρωί για την ολοήμερη ξενάγηση της πόλης. Η πλατεία Ρεγκιστάν για τους Τατζίκους κατοίκους της, είναι η αρχαιότερη πλατεία της Ανατολής, αφού όλες οι άλλες ισοπεδώθηκαν από τον Τζένγκις Χαν. Γύρω από την πλατεία δεσπόζουν τα επιβλητικά κτίρια των τριών µεντρεσέδων. Ο µεντρεσές (θεολογική σχολή) του Ούλογκ Μπεγκ, στη δυτική πλευρά, κτίστηκε από τον ίδιο στα 1420 µέσα σε τρία χρόνια. Λέγεται ότι ο ίδιος δίδασκε µαθηµατικά, αστρολογία και φιλοσοφία, και στην εσωτερική αυλή, ένας µεγάλος ανδριάντας τον παρασταίνει µαζί µε τους σηµαντικούς δασκάλους της σχολής. Αντικριστά βρίσκεται ο µεντρεσές Σερ Ντορ. Ο µεντρεσές του λιονταριού πήρε το όνοµά του από τα κεφάλια των µυθολογικών πλασµάτων που άλλοι τα παροµοιάζουν µε τίγρεις, άλλοι µε λιοντάρια, που κοσµούν µαζί µε τα γαλάζια πορσελάνινα πλακίδια την εξωτερική του πύλη, αψηφώντας την απαγόρευση του Ισλάµ που δεν επιτρέπει την απεικόνιση ζωντανών ζώων.  Ανάµεσα στους δύο µεντρεσέδες βρίσκεται ο Τίλα Κάρι, που ολοκληρώθηκε το 1660. Όπως λέει και το όνοµά του, εσωτερικά είναι καλυµµένος από χρυσό, δείχνοντας και την ευηµερία της πόλης κατά την περίοδο κατασκευής του. Συνεχίζοντας την ξενάγησή μας θα επισκεφθούμε το μαυσωλείο Γκούρι Αμίρ 
το εσωτερικό του οποίου, δικαιώνει το μεγαλείο εκείνων για τους οποίους αποτελεί την τελευταία κατοικία. Ένας μεγάλος θόλος από εξαιρετικής τέχνης χρυσά ψηφιδωτά που λαμπυρίζουν σκορπώντας κίτρινες αντανακλάσεις στον χώρο επάνω από τα ταφικά μνημεία του Ταμερλάνου, των γιων του, του εγγονού του Ούλογκ Μπεγκ, καθώς και σημαντικών  δασκάλων του. Ο τάφος του Ταμερλάνου είναι φτιαγμένος από σκούρο πράσινο ζαντ, με μια πλάκα η οποία έσπασε στη μέση κατά τη μεταφορά της το 1740 από τον Πέρση Νάντιρ Σαχ στην Περσία – από όπου όμως επεστράφη σύντομα αφού του έφερε κακοτυχία, όπως η βαριά ασθένεια του γιου του. Το 1941 ο σοβιετικός ανθρωπολόγος Μιχαήλ Γκερασίμοφ άνοιξε τους τάφους και πήρε τα λείψανα στη Ρωσία για να τα μελετήσει. Έτσι διαπίστωσε ότι ο Ταμερλάνος είχε ύψος περίπου 1,70 μ. και ήταν ανάπηρος στο δεξί πόδι και στο χέρι έπειτα από τραυματισμούς σε μάχες. Το τέμενος Μπίμπι Χανούμ που θα επισκεφθούμε στη συνέχεια ολοκληρώθηκε λίγο πριν από τον θάνατο του Τιμούρ και αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα μουσουλμανικά τεμένη, με κεντρική πύλη ύψους 35 μέτρων. Χτίστηκε από την όμορφη Κινέζα σύζυγο του Τιμούρ  που αποφάσισε να του κάνει έκπληξη εν τη απουσία του και ανέθεσε σε αρχιτέκτονα να κτίσει το σπουδαίο τέμενος.  αρχιτέκτονας όμως την ερωτεύθηκε και αρνήθηκε να τελειώσει το τέμενος χωρίς ένα φιλί της. Το φιλί άφησε σημάδι και έξαλλος ο Τιμούρ, όταν επέστρεψε, εκτέλεσε τον αρχιτέκτονα και διέταξε όλες τις γυναίκες να φορέσουν φερετζέ ώστε να μην ξεμυαλίζουν τους άνδρες!  Επιστροφή στο ξενοδοχείο και χρόνος ελεύθερος. Δείπνο και διανυκτέρευση.

Πρωινή πρακτική yoga, πρωινό στο ξενοδοχείο και αναχώρηση για τις επισκέψεις της σημερινής μέρας. Θα κατευθυνθούμε στο αστεροσκοπείο του Ούλογκ Μπεγκ που αν και εγγονός του Ταμερλάνου θεωρήθηκε ιστορικά καλύτερος ως αστρονόμος παρά ως κυβερνήτης. Σε μια ωραία έκταση με ανθισμένους κήπους το αστεροσκοπείο θεωρείται μια από τις μεγαλύτερες αρχαιολογικές ανακαλύψεις του εικοστού αιώνα. Θα μας εντυπωσιάσει ο 30 μέτρων αστρολάβος για την παρατήρηση των άστρων, τμήμα των τριών επιπέδων του κτίσματος που χρονολογείται από το 1420. Η μετάβαση στην νεκρόπολη Σαχ ι Τζίντα συνδέεται με επίσκεψη στον τάφο του Κουσάμ Ιμπν Αμπάς (Ο Τάφος του Ζώντος Βασιλέως), εξαδέλφου του Προφήτη Μωάμεθ, που εξισλάμισε τη Σαμαρκάνδη τον 7ο αιώνα. Στον ίδιο χώρο, εκτός από το ιερό μαυσωλείο του Κουσάμ Ιμπν Αμπάς, θα δούμε πολλά ακόμα μαυσωλεία, διακοσμημένα με γεωμετρικές συνθέσεις γαλάζιων κεραμικών πλακιδίων και στίχους από το Κοράνι. Επιστροφή στο ξενοδοχείο και χρόνος ελεύθερος. Δείπνο και διανυκτέρευση.

Πολύ πρωινό ξύπνημα για μεταφορά τα ξημερώματα στο αεροδρόμιο της Σαμαρκάνδης και επιβίβαση στην πτήση που θα μας μεταφέρει (μέσω ενδιάμεσου σταθμού) στην Αθήνα.